[ZNHP] "Pan Samochodzik i templariusze"

"Pan Samochodzik i templariusze" - zmiany

Analizując kolejno po sobie następujące zmiany, zauważyć można kilka ciekawostek:

Nie ma dwóch identycznych edycji, nawet Nasza Księgarnia robiła ponowną korektę tekstu. Co prawda ciekawe byłoby porównać wydanie pierwsze i drugie, ponieważ trzecie jest już z innej serii.
Jedyne naprawdę istotne zmiany, to te dotyczące Tomasza, który początkowo będąc kimś w rodzaju „wolnego strzelca”, staje się etatowym pracownikiem Centralnego Zarządu Muzeów i Ochrony Zabytków. I co ciekawe, miało to miejsce bynajmniej nie w „poprawionej i uzupełnionej” serii Warmii lecz już w "białej" serii Pojezierza, pierwszej łączącej w spójną całość luźne przedtem powieści o przygodach tego samego bohatera. Czyli już wtedy nastąpiło pewne dopasowanie bohatera z pierwszych tomów, do tego co dowiadujemy się o nim z tomów późniejszych. Ciężko za to rozstrzygnąć, czy główny bohater miał przestać być przy okazji autorem książek o własnych przygodach ("białe" Pojezierze, str. 13) czy jednak pozostać nim nadal (str. 12 - "białe" wydanie identyczne jak w poprzednim Naszej Księgarni). Za to bez zmian pozostało jego stwierdzenie, że jest „pracownikiem muzeum” (Pojezierze, str. 34), które właściwie i przed, i po zmianach było niejasne.
Najwięcej zmian zostało wprowadzonych chyba przez Pojezierze, szczególnie między dwoma seriami - włączając w to zmianę „pana Samochodzika” w „Pana Samochodzika”. Przy okazji pojawiły się też niestety nowe kiksy (str. 100 "biała" seria, str. 98 "kolorowa", str. 123 "kolorowa", str. 210 "biała", str. 177 i str. 246 "kolorowa"). Zaliczyć do nich można też chyba nazwanie Petersenów opryszkami ("biała" seria, str. 47) i niejasne wywody o motywach poszukiwań - przecież Petersenowie w razie odnalezienia skarbu otrzymaliby nagrodę w wysokości dziesięciu procent jego wartości, a nie dziesięć procent znalezionych przedmiotów.
Zmiany dokonane przez Warmię nie zaszły tu jeszcze tak daleko, aby wymieniać „milicję” na „policję” i przenosić akcję o kilkadziesiąt lat do przodu, co na szeroką skalę zaczęło mieć miejsce dopiero w tomach wydanych po śmierci Nienackiego. Właściwie jedyna większa poprawka, to jedno zdanie na temat początków zakonu Krzyżaków, do którego przy okazji wkradła się literówka (str. 103)
Siedmioróg, oczywiście wprowadzając samodzielne drobne poprawki, czerpał z "kolorowego" wydania Pojezierza, z pominięciem Warmii - w kilku miejscach znaleźć można tu właśnie wersję "kolorową", w międzyczasie zmienioną przez Warmię. Pewną wątpliwość budzą strony 30 i 31 Siedmiorogu. Wydaje się jednak , że również te zmiany wprowadzono samodzielnie, a tylko przypadkowo jedna z nich w tej samej postaci znalazła się w Warmii. Także i zmiana na str. 129 Siedmiorogu, przypadkowo raczej przywraca wersję z "białego" wydania.
Oczywiście głównie są to drobniutkie poprawki stylistyczne i ortograficzne. Niektóre z nich były naprawdę potrzebne (np. str. 25, Warmii) - która jest o tyle zabawna, że kilkanaście linijek wyżej na tej samej stronie identyczne sformułowanie pozostało niezmienione aż do edycji Siedmiorogu.
Błąd z tego samego gatunku, za to o wiele zabawniejszy, dotyczący kierunku ruchu wahadła, poprawiło Pojezierze (str. 239), jednak dopiero w drugiej, "kolorowa" serii.

A teraz czas na szczegóły:

(1969)	(1974)	(1980)	(1990)	(1993)	(2000)

str. 8	str. 7	str. 8 (zmieniono)	str. 7	str. 5	str. 7
Od miesiąca przygotowuję się do nowej wyprawy, której celem ma być odnalezienie skarbu templariuszy.		Z upoważnienia Centralnego Zarządu Muzeów, którego jestem pracownikiem, od miesiąca przygotowuję się do nowej wyprawy. Celem jej ma być odnalezienie skarbu templariuszy.
str. 9	str. 9	str. 9	str. 9 (zmieniono)	str. 6 (zmieniono)	str. 8 (zmieniono)
Wcześniej w żaden sposób pan nie zdoła przygotować samochodu?			Wcześniej w żaden sposób nie zdoła pan przygotować?!	Wcześniej w żaden sposób nie zdoła pan przygotować samochodu?!	Wcześniej w żaden sposób nie zdoła pan przygotować?!
str. 13	str. 12	str. 13 (zmieniono)	str. 11	str. 9	str. 12
A poza tym poszukiwaniem skarbów nie trudnię się zawodowo i nie czerpię z tego żadnych zysków. Robię to dla przeżycia ciekawej przygody. Odnalezione przeze mnie skarby trafiają zawsze do muzeów, a ja zaś co najwyżej piszę nową książkę.		A poza tym nie poszukuję skarbów z chęci zysku. Pracuję w Centralnym Zarządzie Muzeów i Ochrony Zabytków, który podlega Ministerstwu Kultury i Sztuki. Zajmuję się więc sprawą zaginionych podczas wojny zbiorów muzealnych, walką z fałszerzami i przemytnikami dzieł sztuki. Odnalezione przeze mnie zabytkowe przedmioty i skarby kultury narodowej zawsze trafiają do muzeów.
str. 13	str. 13	str. 13	str. 12 (zmieniono)	str. 9	str. 12
Tym razem w liście swym pytał, czy nie zechciałbym za odpowiednim wynagrodzeniem wziąć udziału w ekspedycji słynnego poszukiwacza skarbów, kapitana Petersena, który w lecie tego roku zamierza szukac na terenie Polski skarbu zakonu templariuszy.			Tym razem pytał w liście, czy nie zechciałbym za odpowiednim wynagrodzeniem wziąć udziału w ekspedycji słynnego poszukiwacza skarbów, kapitana Petersena, który w lecie tego roku zamierza szukac na terenie Polski skarbu zakonu templariuszy.
str. 13-14	str. 13	str. 14	str. 12	str. 9 (zmieniono)	str. 12 (zmieniono)
- Panu Chabrolowi udzieliłem bardzo grzecznej, ale odmownej odpowiedzi, jeszcze raz przypominając, że poszukiwaniem skarbów nie zajmuję się z chęci zysków.				- Panu Chabrolowi udzieliłem bardzo grzecznej, ale odmownej odpowiedzi, jeszcze raz przypominając, że poszukiwaniem skarbów nie zajmuję się z chęci zysku.	- Panu Chabrolowi udzieliłem bardzo grzecznej, ale odmownej odpowiedzi, jeszcze raz przypominając, że poszukiwaniem skarbów nie zajmuję się z chęci zysków.
str. 17	str. 17	str. 16	str. 14-15 (zmieniono)	str. 12	str. 15
To z racji posiadania przeze mnie tego dziwacznego pojazdu chłopcy przezwali mnie: pan Samochodzik.			To z racji posiadania przeze mnie tego dziwacznego pojazdu chłopcy przezwali mnie: Pan Samochodzik.
str. 17	str. 16	str. 17 (zmieniono)	str. 15 (zmieniono)	str. 12	str. 15
Nie było bowiem sposobu, aby odmienić kształt karoserii wykonanej przez zapoznanego wynalazcę.		Nie było bowiem sposobu, aby odmienić kształt karoserii wykonanej przez nie docenionego wynalazcę.	Nie było bowiem sposobu, aby odmienić kształt karoserii wykonanej przez niedocenionego wynalazcę.
str. 17	str. 17	str. 17-18	str. 15 (zmieniono)	str. 12	str. 15
Ranek był piękny, słoneczny, zapowiadał się dzień bardzo pogodny. Mieliśmy ostatni dzień czerwca, PIHM przepowiadał piękną pogodę na pierwszą dekadę lipca.			Był ostatni dzień czerwca. Słoneczny ranek zapowiadał piękny dzień, PIHM przepowiadał pogodę na pierwszą dekadę lipca.
str. 29	str. 28	str. 27	str. 22	str. 19 (zmieniono)	str. 24 (zmieniono)
Zanim znalazłem w Białymstoku zakład wulkanizacyjny, gdzie zreperowali dętkę, upłynęło przeszło dwie godziny.				Zanim znalazłem w Białymstoku zakład wulkanizacyjny, gdzie zreperowano dętkę, upłynęły dwie godziny.	Zanim znalazłem w Białymstoku zakład wulkanizacyjny, gdzie zreperowali dętkę, upłynęło przeszło dwie godziny.
str. 30	str. 29	str. 28 (zmieniono)	str. 23 (zmieniono)	str. 19 (zmieniono)	str. 24 (zmieniono)
Z Augustowa pomknęliśmy asfaltową szosą na Przewięż, przez przesmyk między Jeziorem Białym i Studzienicznym.		Z Augustowa pomknęliśmy asfaltową szosą na Przewięż przez przesmyk między Jeziorem Białym i Studzienicznym.	Z Augustowa pomknęliśmy asfaltową szosą na Przewięź przez przesmyk między Jeziorem Białym i Studzienicznym.	Z Augustowa pomknęliśmy asfaltową szosą do Przewięzi przez przesmyk między Jeziorami Białym i Studzienicznym.	Z Augustowa pomknęliśmy asfaltową szosą na Przewięź przez przesmyk między Jeziorem Białym i Studzienicznym.
str. 30	str. 29	str. 28	str. 23 (zmieniono)	str. 19	str. 25
Nastąpił już sezon urlopowy, turyści ciągnęli nad Wigry, Jeziora Augustowskie, na Pojezierze Suwalskie, w puszczę i nad wody przepięknej krainy.			Nastąpił już sezon urlopowy, turyści ciągnęli nad Wigry, jeziora augustowskie, na Pojezierze Suwalskie, w puszczę i nad wody przepięknej krainy.
str. 31	str. 30	str. 30 (zmieniono)	str. 25	str. 21	str. 26
Wysiadłem z auta i zobaczyłem siedzącą przy drodze - młodą i niezwykle piękną dziewczynę.		Wysiadłem z auta i zobaczyłem siedzącą przy drodze młodą i niezwykle piękną dziewczynę.
str. 33	str. 32	str. 32	str. 27 (zmieniono)	str. 23	str. 28
Młody człowiek usłużnie pośpieszył z tłumaczeniem:			Młody człowiek usłużnie pośpieszył z tłumaczeniem.
str. 36	str. 35	str. 35	str. 29	str. 25	str. 30 (zmieniono)
Cofnąłem swój wóz do tyłu, potem skręciłem w las i oświetlając drogę reflektorami wymijałem pnie drzew.					Cofnąłem swój wóz, potem skręciłem w las i oświetlając drogę reflektorami wymijałem pnie drzew.
str. 37	str. 36	str. 36	str. 30	str. 25 (zmieniono)	str. 31
I zacząłem swój wóz cofać do tyłu.				I zacząłem cofać swój wóz.
str. 47	str. 45	str. 47-48 (zmieniono)	str. 39	str. 33	str. 40
- Państwo mają więc umowę na poszukiwania skarbów - zastanawiałem się. - Robicie to legalnie za zgodą władz. To oczywiście zmienia nieco postać rzeczy. - Może więc jednak zgodzi się pan na współpracę z nami? - Pracuję zawsze na swój rachunek - rzekłem.		- Wiem, że macie państwo umowę z naszymi władzami na poszukiwanie u nas skarbu templariuszy - skinąłem uprzejmie głową. - Dlatego nie traktuję was jako opryszków, ale jako konkurencję. - Może jednak zgodzi się pan współpracować z nami? - spytała. - To niemożliwe z dwóch powodów. Po pierwsze: jestem pracownikiem Centralnego Zarządu Muzeów i od swoich zwierzchników otrzymałem zadanie odnalezienie skarbu bez owych dziesięciu procent dla znalazcy. Chcemy po prostu, aby cały skarb znalazł się w naszych muzeach. Po drugie: należę do ludzi bardzo ambitnych. Pragnę odnaleźć ten skarb bez zagranicznej pomocy.
str. 94	str. 89	str. 94	str. 76 (zmieniono)	str. 65	str. 79
Po powrocie tam zadzwońcie do milicji.			Po powrocie tam zadzwońcie na milicję.
str. 94	str. 92	str. 94	str. 76 (zmieniono)	str. 65	str. 80 (zmieniono)
Już drugi raz powtarzam pani przysłowie: ten się śmieje najlepiej, kto się ostatni śmieje.			Już drugi raz powtarzam pani przysłowie: ten się śmieje, kto się śmieje ostatni.		Już drugi raz powtarzam pani przysłowie: Ten się śmieje, kto się śmieje ostatni.
str. 98	str. 93	str. 98	str. 80 (zmieniono)	str. 68	str. 83
Pastor (bo to był kościół ewangelicki) uciekł z hitlerowcami, ale w jego zrujnowanym mieszkaniu pozostało troche nadpalonych książek.			Pastor - bo to był kościół ewangelicki - uciekł z hitlerowcami, ale w jego zrujnowanym mieszkaniu pozostało troche nadpalonych książek.
str. 100	str. 95	str. 100 (zmieniono)	str. 81	str. 70	str. 84
Na prawo wpływa do jeziora jakaś rzeczka.		Na pewno wpływa do jeziora jakaś rzeczka.
str. 103	str. 97	str. 102	str. 83 (zmieniono)	str. 72	str. 87
- Może pani byc pewna - rzekł z oburzeniem Wiewiórka - że jeśli pan Samochodzik odnajdzie skarb templariuszy, to odda go do muzeum.			- Może pani byc pewna - rzekł z oburzeniem Wiewiórka - że jeśli Pan Samochodzik odnajdzie skarb templariuszy, to odda go do muzeum.
str. 105	str. 99 (zmieniono)	str. 105	str. 85	str. 73	str. 88
Anka zgodziła się pożyczyć kajak, ale pod warunkiem, że zabiorą ją z sobą.	Anka zgodziła się pożyczyć kajak, ale pod warunkiem, że zabiorę ją z sobą.
str. 106	str. 100	str. 106 (zmieniono)	str. 86	str. 74	str. 89
Ostrzegam jednak: Karen zrobi wszystko, byle tylko swój cel osiągnąć.		Ostrzegam jednak: Karen zrobi wszystko, byle tylko osiągnąć swój cel.
str. 121	str. 114	str. 121	str. 98 (zmieniono)	str. 84	str. 101
- No, rozumem pan nie zrobi dziury w skale lub w grubych murach.			- No, rozumiem, pan nie zrobi dziury w skale lub w grubych murach.
str. 126	str. 119	str. 125 (zmieniono)	str. 102	str. 88	str. 106
Sprawę poszukiwań traktuję jako rozrywkę, gimnastyką umysłu, sprawdzian swojej inteligencji i wiedzy, coś w rodzaju ciekawej szarady.		Jako pracownik Centralnego Zarządu Muzeów po prostu wykonuję powierzone mi zadanie. Zarazem jednak traktuję tę sprawę jako gimnastykę umysłu, sprawdzian swojej inteligencji i wiedzy, coś w rodzaju ciekawej szarady.
str. 137	str. 129	str. 137	str. 111 (zmieniono)	str. 96	str. 115
A zostanie właśnie tym, czym jego ojciec: majstrem w tkalni. Lub inżynierem w fabryce wyrobów bawełnianych.			A zostanie właśnie tym, czym jego ojciec: majstrem w tkalni lub inżynierem w fabryce wyrobów bawełnianych.
str. 146-147	str. 148-149	str. 145-146	str. 118	str. 103 (zmieniono)	str. 123-124 (zmieniono)
Jak bardzo nie przykładano wagi do tego zakonu, świadczy chyba fakt, że nie znamy dokładnie nazwisk jego trzech pierwszych wielkich mistrzów. Czwarty kolejny wielki mistrz, Herman von Salza - ciągnąłem dalej swą opowieść - objął władzę w 1210 roku.				Trzej pierwsi wielcy mistrzowie krzyżacy nie zapisali się w dziejach niczym szczególnym. Czwarty wielki mistrz, Herman von Salza, objął władzę w 1209 lub 1210 roku.	Jak bardzo nie przykładano wagi do tego zakonu, świadczy chyba fakt, że nie znamy dokładnie nazwisk jego trzech pierwszych wielkich mistrzów. Czwarty kolejny wielki mistrz, Herman von Salza - ciągnąłem dalej swą opowieść - objął władzę w 1210 roku.
str. 154	str. 146	str. 152	str. 123 (zmieniono)	str. 108	str. 129 (zmieniono)
Wysokie mury obronne opadały stromo w głęboką jak przepaść fosę, suchą teraz i porośniętą trawą, lecz ongiś wypełnioną wodą z rzeki.			Wysokie mury obronne opadały stromo w głęboką jak przepaść fasę, suchą teraz i porośniętą trawą, lecz ongiś wypełnioną wodą z rzeki.		Wysokie mury obronne opadały stromo w głęboką jak przepaść fosę, suchą teraz i porośniętą trawą, lecz ongiś wypełnioną wodą z rzeki.
str. 174	str. 166	str. 173 (zmieniono)	str. 141 (zmieniono)	str. 123	str. 146 (zmieniono)
Potem wybuchnęła sprawa templariuszy, Piotra z Awinionu odwołano do Francji i postawiono go pod sąd, podobnie jak innych członków tego Zakonu.		Potem wybuchnęła sprawa templariuszy. Piotra z Awinionu odwołano do Francji i postawiono go pod sąd, podobnie jak innych członków tego Zakonu.	Potem wybuchła sprawa templariuszy. Piotra z Awinionu odwołano do Francji i postawiono go pod sąd, podobnie jak innych członków tego Zakonu.		Potem wybuchła sprawa templariuszy: Piotra z Awinionu odwołano do Francji i postawiono go pod sąd, podobnie jak innych członków tego Zakonu.
str. 212	str. 202 (zmieniono)	str. 210 (zmieniono)	str. 171	str. 148 (zmieniono)	str. 177 (zmieniono)
- Ziemia Chełmińska wcześnie należała do Krzyżaków - przypomniała matka Ewy.	- Ziemia Chełmińska wcześniej należała do Krzyżaków - przypomniała matka Ewy.	- Ziemia Chełmińska wcześnie należała do Krzyżaków - przypomniała matka Ewy.		- Ziemia chełmińska wcześnie należała do Krzyżaków - przypomniała matka Ewy.	- Ziemia Chełmińska wcześnie należała do Krzyżaków - przypomniała matka Ewy.
str. 218	str. 208	str. 216 (zmieniono)	str. 176	str. 153	str. 183
Prędzej! - rozkazałem.		Prędzej - rozkazałem.
str. 219-220	str. 209	str. 217 (zmieniono)	str. 177 (zmieniono)	str. 154 (zmieniono)	str. 184 (zmieniono)
A jej szybkość maksymalna: dwieście dwadzieścia kilometrów na godzinę. Gdyby zaś zmienić przełożenia, osiągałaby nawet dwieście pięćdziesiąt kilometrów na godzinę.		A jej szybkość maksymalna: dwieście dwadzieścia kilometrów na godzinę. Gdyby zaś zmienić przełożenie, osiągałaby nawet dwieście pięćdziesiąt kilometrów na godzinę.	A jej szybkość maksymalna: dwieście dwadzieścia kilometrów na godzinę. Gdyby zaś zmienić położenie, osiągałaby nawet dwieście pięćdziesiąt kilometrów na godzinę.	A jej szybkość maksymalna dwieście dwadzieścia kilometrów na godzinę. Gdyby zaś zmienić położenie, osiągałaby nawet dwieście pięćdziesiąt kilometrów na godzinę.	A jej szybkość maksymalna: dwieście dwadzieścia kilometrów na godzinę. Gdyby zaś zmienić położenie, osiągałaby nawet dwieście pięćdziesiąt kilometrów na godzinę.
str. 249	str. 237	str. 247	str. 201 (zmieniono)	str. 174	str. 209
Wejścia do niej strzegło nie pięć, jak żartował proboszcz, ale jedna, za to potężna kłódka żelazna.			Wejścia do niej strzegło nie pięć, jak żartował proboszcz, ale jedna potężna kłódka żelazna.
str. 252	str. 240	str. 250	str. 203	str. 177 (zmieniono)	str. 211 (zmieniono)
- Dwanaście wolt...				- Dwanaście woltów...	- Dwanaście wolt...
str. 254	str. 241	str. 252	str. 205 (zmieniono)	str. 178	str. 213
- ...Powiedziałam wam, że trzeba łączyć w szereg...			„- ...Powiedziałam wam, że trzeba łączyć w szereg...
str. 261	str. 248	str. 259	str. 211 (zmieniono)	str. 184	str. 240
- Ciekaw jestem, co teraz robi pan Samochodzik i jego hałastra.			- Ciekaw jestem, co teraz robi Pan Samochodzik i jego hałastra.
str. 261-262	str. 248	str. 259-260	str. 211 (zmieniono)	str. 184	str. 220 (zmieniono)
- A co do pana Samochodzika, to jeszcze nie wiadomo, czy jutro nie zajedzie tu swym szatańskiem samochodem.			- A co do Pana Samochodzika, to jeszcze nie wiadomo, czy jutro nie zajedzie tu swym szatańskiem samochodem.		- A co do Pana Samochodzika, to jeszcze nie wiadomo, czy jutro nie zajedzie tu swoim szatańskiem samochodem.
str. 262	str. 249	str. 260	str. 212 (zmieniono)	str. 184	str. 221
- A może pan Samochodzik pojechał szukać Malinowskiego - zastanawiała się Karen.			- A może Pan Samochodzik pojechał szukać Malinowskiego - zastanawiała się Karen.
str. 263	str. 249	str. 261	str. 212 (zmieniono)	str. 185	str. 221
- A co do pana Samochodzika, to wam powiem, że go nie doceniacie.			- A co do Pana Samochodzika, to wam powiem, że go nie doceniacie.
str. 285	str. 271	str. 283	str. 231 (zmieniono)	str. 201	str. 240
- A pan Samochodzik? - spytała.			- A Pan Samochodzik? - spytała.
str. 288	str. 273	str. 286	str. 233 (zmieniono)	str. 203	str. 242
- To pan, panie Samochodzik? - niemal z lękiem szepnął Tell, zobaczywszy mnie przed sobą.			- To pan, Panie Samochodzik? - niemal z lękiem szepnął Tell, zobaczywszy mnie przed sobą.
str. 296	str. 281	str. 294	str. 239 (zmieniono)	str. 209	str. 250
Lecz wahadło ma tę właściwość, że odsunięte od poziomu, natychmiast do niego powraca.			Lecz wahadło ma tę właściwość, że odsunięte od pionu, natychmiast do niego powraca.
str. 296	str. 281	str. 294	str. 239 (zmieniono)	str. 209	str. 250
Należało uniemożliwić powrót drzwi do ich zwykłego poziomu.			Należało uniemożliwić powrót drzwi do ich zwykłego położenia.
str. 298	str. 282	str. 296	str. 240 (zmieniono)	str. 210	str. 251
"Skarby, które są za tą ścianą, odkrył o piątej nad ranem pan Samochodzik".			- "Skarby, które są za tą ścianą, odkrył o piątej nad ranem Pan Samochodzik".
str. 301	str. 285-286	str. 299	str. 243 (zmieniono)	str. 212-213	str. 254
Nabrałam podejrzeń, gdy nad jeziorem w rozmowie z panem Samochodzikiem wyłożył pan swoją filozofię na temat obłupiania cudzoziemców z pieniędzy.			Nabrałam podejrzeń, gdy nad jeziorem w rozmowie z Panem Samochodzikiem wyłożył pan swoją filozofię na temat obłupiania cudzoziemców z pieniędzy.
str. 301	str. 285-286	str. 299	str. 243 (zmieniono)	str. 212-213	str. 254
Przyjechaliśmy tam wcześniej niż pan Samochodzik, więc ów młody człowiek miał czas, żeby zwrócić uwagę na małżeństwo w niebieskiej skodzie.			Przyjechaliśmy tam wcześniej niż Pan Samochodzik, więc ów młody człowiek miał czas, żeby zwrócić uwagę na małżeństwo w niebieskiej skodzie.
str. 303	str. 287	str. 301	str. 244 (zmieniono)	str. 214	str. 255
- Ale jak pan wyrówna swoje rachunki z panem Samochodzikiem?			- Ale jak pan wyrówna swoje rachunki z Panem Samochodzikiem?
str. 304	str. 288	str. 302	str. 245 (zmieniono)	str. 214	str. 256
Drwię sobie z pana pogróżek, panie Samochodzik!			Drwię sobie z pana pogróżek, Panie Samochodzik!
str. 305	str. 289	str. 303	str. 246 (zmieniono)	str. 215	str. 257
Wraz z Kozłowskim włamała się do piwnicy i pierwsza opuściła się na dół, bo Kozłowski twierdził, że nie zdoła utrzymać się na linie.			Wraz z Kozłowskim włamała się do piwnicy i pierwsza opuściła się na dół, bo Kozłowski twierdził, że ona zdoła utrzymać się na linie.
str. 312	str. 296	str. 310	str. 252	str. 221 (zmieniono)	str. 263 (zmieniono)
- Zabić?...				- Zabić...	- Zabić?...